Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile cezalandırıldı. Ancak temyiz süresinin başlangıcının hatalı belirtilmesi nedeniyle sanığın dilekçesi süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde kabul edildi ve önceki kararın hukuki değeri yok sayıldı. Kararda belirtilen kanun maddesi ise Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi, 2. fıkrasıdır ve uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu için tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasını öngörmektedir. Ayrıca, bu kararın itiraz kanun yoluna tabi olduğu vurgulanmış ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na incelenmek üzere gönderilmesi kararlaştırılmıştır.