Söz konusu mahkeme kararında, bir kişinin tefecilik yapmakla suçlandığı ve beraat ettiği belirtiliyor. Tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesi şeklinde tanımlandığı ifade ediliyor. Ancak birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmadığı belirtiliyor. Dosyada sanık, müşteki ve tanık beyanlarının dikkate alındığı ve iddianameye konu olan faiz karşılığı borç para vermenin sanığın yönlendirmesiyle başkası tarafından gerçekleştirildiği iddialarının bulunduğu ifade ediliyor. Bu nedenle kamu davası açılması gerektiği ve dellilerin birlikte değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Sanıkların vergi mükellefi olması halinde vergi incelemesi yapılması ve takip dosyalarının incelenmesi gerektiği ifade ediliyor. Ayrıca, detaylı kolluk araştırması yaptırılması gerektiği ve hüküm kurulmadan önce eksik araştırmanın tamamlanması gerektiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor:\n- TCK'nın 241. maddesinde tefecilik suçu tanımlanmıştır. Buna göre, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para vermek tefecilik suçunu oluşturur.\n- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği, temyiz itirazları dikkate alınmıştır.\n- CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur.