Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık tefecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç tarihinin kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılmış ve suç tarihi 01/12/2004 olarak kabul edilmiştir. Bu sebeple, tefecilik suçunun yürürlükte bulunan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde belirlenen cezasının üst sınırı itibarıyla 765 sayılı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 5 yıllık asli, 7 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu ve suç tarihi ile hüküm tarihi arasında bu sürelerin gerçekleştiği ve kamu davasının zamanaşımı sebebiyle düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, hüküm BOZULMUŞ ve sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMÜŞTÜR. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
-TCK'nın 241/1, 43/1, 52/2, 52/4, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet
-2279 sayılı Kanunun 17. maddesi
-765 sayılı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddeleri
-5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi
-5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi