Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanık, başka kişilere faiz karşılığı ödünç para vermekle suçlanmıştır. Ancak, mahkeme sanığı beraat ettirmiştir. Kararda suçun oluşabilmesi için birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin aranmadığı ve yüksek miktarda karşılıksız para verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme rapor sonucunun beklenmesi, icra dosyalarının incelenmesi ve tanıklık alınması gerektiğini vurgulamıştır. Ancak, kararın yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile verildiği tespit edildiği için hüküm bozulmuştur. Kararda TCK'nın 241. maddesi, Vergi Denetim Kurulu ve CMUK'nın 321. ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri geçmektedir.