Mahkeme Sulh Ceza mahkemesiydi ve suç, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmaydı. Sanığa tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararı verilmişti. Ancak bu karara karşı sanığa itiraz hakkı tanınmamıştı ve karar kesinleşmediği için hukuki bir değeri bulunmadığı kabul edildi. Kararın durma niteliğinde olduğu ve itiraz kanun yoluna tabi olduğu belirtildi. Kararda, Anayasa'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerine atıfta bulunuldu. Ayrıca, TCK'nın 191/2. maddesi ve 6217 sayılı Kanun uyarınca verilen kararların durma niteliğinde olduğu vurgulandı. Sanığın isteği itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar verildi.