Mahkeme, sanık hakkındaki görevi kötüye kullanma suçuyla ilgili verilen hükümde hatalı bir suç tarihi olduğunu belirleyerek düzeltme yapmıştır. Sanığın eylemleri görevi kötüye kullanma suçunu oluşturmasına rağmen, ilaveli dava zamanaşımı süresi geçtiği için sanık beraat etmiştir. Kararın verilmesinde 765 sayılı TCK'nın 240. maddesi ile 102/4 ve 104/2. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Karar, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri uyarınca bozulmuş ve sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 240. maddesi: Görevi kötüye kullanma suçunu tanımlar.\n- 765 sayılı TCK'nın 102/4.maddesi: Suçun üst sınırı 7 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabidir.\n- 765 sayılı TCK'nın 104/2.maddesi: Suç tarihi ile hüküm tarihi arasında durma süreleri de dahil olmak üzere dava zamanaşımı süresi hesaplanır.\n- 5237 sayılı TCK'nın 7/2.maddesi: Kararın gerekçesi yasaya aykırı olarak kabul edilen kısmı ile birlikte bozulabilir.\n- 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi: Yargıtay, temyiz incelemesi sonucunda verilen hükümleri, yasaya ve usule uygun bulmazsa bozmakla yetkilidir.\n- CMUK'nın 321. maddesi: Bozma kararı verilen hükümler, yerel mahkeme tarafından yeniden görülmek üzere bozulur.\n- 5271 sayılı CMK'nın 223/8.maddesi: Kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilebilir.