Sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu nedeniyle verilen kararda, sanığın önceden benzer bir suç nedeniyle tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri aldığı konusu araştırılmalıdır. Eğer sanık önceden benzer bir suç nedeniyle tedavi veya serbestlik tedbiri almadıysa, mahkeme TCK'nın 191. maddesi uyarınca sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verebilir. Ancak, sanık önceden benzer bir suç nedeniyle tedavi veya serbestlik tedbiri aldıysa ve bu suçu infaz sırasında işlemişse, dava düşmelidir. Bu durumda, CMK'nın 223. maddesi uyarınca mahkeme davanın düşmesine karar verebilir. 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası, sanıkların uyuşturucu madde kullanımıyla ilgili hükümleri içermektedir.