Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nin 2020/5012 E. ve 2020/2462 K. sayılı kararı, tefecilik suçuyla ilgili bir dava sonucunda verilmiş. Sanığın tefecilik yaptığına dair yeterli delil bulunamamış ve mahkeme tarafından yapılan araştırma ve inceleme yeterli olmadığı için hüküm bozulmuş. TCK'nın 241/1, 43/1-2, 62/1, 53/1, 52/2 maddeleri, tefecilik suçu ile ilgili hükümleri içeriyor. Yüksek miktarda para karşılıksız olarak verilmesi, bir alacak borç ilişkisine dayanmaması ve haksız kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesi suçun unsurları arasında yer alıyor.