Sanık, işyerindeki POS cihazından mal ve hizmet almadan nakit ihtiyacını gidermek için, şahıslara ait kredi kartlarından çekim yaparak faiz geliri elde etmiş ve tefecilik suçunu işlemiştir. Mahkeme sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve tefecilik suçunu oluşturduğunu kabul etmiştir. Ancak, suçun işlendiği tarih ile temyiz inceleme tarihi arasında dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği ve böylece hükümlerin bozulması gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: \n- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1. maddesi \n- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi \n- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 321. maddesi \n- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi