Sanık, müşteki şirketin vekilliğini üstlenmiş ve ilamlı icra takibine ilişkin alacağı olan bir paranın borç olarak gönderildiği belgesinin altındaki imzanın müştekiye ait olup olmadığı iddiasıyla yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğine karar vermiştir. Ancak, sanığın müşteki ile arasındaki vekalet ilişkisi gözardı edilerek yetersiz inceleme yapıldığı ve sonuçta hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın kanun maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 155/2 ve CMUK'un 318 ve 321 maddeleridir.