Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine itiraz edildi. Ancak, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için temyiz isteği reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesi de mağdurenin anlatımlarının haricinde cezalandırmaya yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil olmadığı gerekçesiyle sanığın mahkumiyet kararını bozdu. Kanuna aykırı bulunan sanığın ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldü. Karar, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi gereği bozuldu ve sanık tahliye edildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise 294/1. ve 298. maddelerdir.