Bu Mahkeme Kararı, çocuğun cinsel istismarı suçundan yargılanan bir sanığın temyiz başvurusuna ilişkindir. İlk derece mahkemesinin kararı uygun görülmüş, ancak suça sürüklenen çocuğun mağdureye yönelik cinsel istismar eyleminde tehdit ve cebir kullanıp kullanmadığı konusunda kesin bir delil olmadan temel cezanın artırılmasına karar verilmiştir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi'nin esastan reddettiği temyiz başvurusunun kabul edilerek sanığın mahkumiyetine ilişkin karar bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 103/1. ve 103/4. maddeleridir.