İlk derece mahkemesi tarafından verilen irza geçme suçundan mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi yapılırken, suçtan zarar gören mağdurenin duruşmada şikayetçi olmasına rağmen mahkemece bu hususta bir karar verilmemiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun benimsediği karar göz önüne alındığında, mağdurenin suçtan zarar gördüğüne dair araştırma yapmayı gerektirecek bir durum bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, mağdurenin davanın katılanı ve vekilinin de katılan mağdure vekili olarak kabul edilmesi kararlaştırılmıştır. Tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği incelendiğinde, iddia ve savunma ile tüm delillerin kararda eksiksiz olarak gösterildiği ve verilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanık müdafisi ve mağdure vekilinin temyiz talepleri reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:\n- 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi\n- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi