Mahkeme, bir çocuğun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel istismarda bulunan sanığın hükümden suçlu bulunduğunu ve cezasının artırıldığını belirtir. Ancak, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın mahkemeye bilgi verme zorunluluğunun olmadığına dair bir karar göz önüne alındığında, Bakanlığın davaya katılma talebinin reddedildiği sonucuna varılır. Bu nedenle, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları kabul edilir ve hüküm bozulur. Kararda, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine vurgu yapılmaktadır.