Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği 2020/787 E. ve 2020/629 K. sayılı kararda, sanığın icrai davranışla görevi kötüye kullandığı suçundan mahkum edildiği ve cezalandırıldığı belirtilmektedir. Ancak, verilen hükümde bazı hatalar olduğu ve bu hatalar nedeniyle kararın bozulması gerektiği ifade edilmektedir.
İlk olarak, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğine dair beyanının, sadece şahsa sıkı surette bağlı bir hak ve yetki olduğu ve vekil aracılığıyla kullanılabilecek bir hak olmadığı vurgulanmaktadır. Bu nedenle, sanık müdafiinin bu beyanda bulunamayacağına ve kararın bu gerekçeyle yasal ve yeterli olmadığına karar verildiği ifade edilmektedir.
İkinci olarak, sanığın hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle suç işlediği gerekçesiyle cezalandırılmasına karar verildiği ancak, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması gerektiğinin gözetilmediği belirtilmektedir.
Son olarak, suç tarihinin gerekçeli karar başlığında yanlış tarih olarak gösterildiği ve bu nedenle CMK'nın 232/2-(c) maddesine aykırı davranıldığı ifade edilmektedir.
Bu k