Sanığın örgüt adına suç işleme suçundan beraatine karar verilmesi yerine mahkumiyetine hükmedilmesi talebiyle yapılan temyiz başvurusu sonucunda, 2911 sayılı Kanunun 23/b maddesi uyarınca silah, araç ve malzemeleri taşımayan topluluğun kolluk gözetiminde oturma eylemi yaptığı ve dağılmayı reddettiği sırada sanıkların kolluk görevlilerine karşı cebir ve tehditte bulunmadığı, grup içinde yer alan sanığın ise zor kullanılmasına rağmen dağılmamakta ısrar ettiğine dair delil bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmesi kanuna aykırı bulunmuştur. Kanunların yorumlanması ve uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenleyen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun göz önünde bulundurulması gerekmektedir.