Davacılar, Kadastro Mahkemesinin 2006/2 Esas sayılı dosyasında verilen ve Yargıtay tarafından onaylanarak kesinleşen karara karşı keşfin usulüne uygun yapılmadığını ve mirasçılar arasında paylaşım yapılmasına rağmen kararda bu hususun dikkate alınmadığını belirterek köyde bulunan 136 ve 137 parsel sayılı taşınmazlar yönünden yargılamanın yenilenmesi talebinde bulundular. Mahkeme, davacıların iddialarının temyiz aşamasında karşılanması sebebiyle şartları oluşmayan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verdi. Bu karar davacı tarafından temyiz edildi.
Yargıtay, yapılan inceleme sonucunda davacıların temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verdi ve Kadastro Mahkemesinin 2006/2 Esas sayılı dava dosyası getirtilerek yapılan inceleme sonrasında, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün onaylanmasına karar verildi. Kararda ise Kanunun hükümleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtilmediği için eklenememiştir.