Asliye Ceza Mahkemesi'nin tefecilik suçundan açılan kamu davasına, CMK'nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekinin katılma hakkı olmadığı ve usulsüz olarak verilen katılma kararının da hükmü temyiz hakkı vermeyeceği gerekçesiyle davayı reddettiği belirtiliyor. Ancak sanık hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde, suçun işlendiği tarihin zamanaşımına uğradığı ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği ifade ediliyor. Ayrıca suç tarihinin gerekçeli karar başlığında yanlış yazıldığı ve müştekinin son faiz aldığı tarihin değiştirilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda, tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu vurgulanarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiği anlaşılıyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; CMK'nın 237., 317., 321. ve 322/1 maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 241/1., 66/1-e ve 67/4. maddeleridir.