Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı denetimli serbestlik tedbiri aldı. Ancak tedbir kararı, sanığın mahkemeye bildirdiği adrese değil MERNİS adresine usulsüz bir şekilde tebliğ edildi ve bu nedenle karar kesinleşmedi. Sanık, mahkeme kararını öğrenince itiraz etti ve yapılan incelemede, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararların 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu ve itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi.
Kanun maddeleri:\n- 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi: Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçunu düzenler.\n- 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi: Denetimli serbestlik tedbirinin durma kararı niteliğinde olduğunu ve itiraza tabi olduğunu belirtir.\n- 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi: İtiraza tabi olan kararların yetkili ve görevli itiraz merciince incelenmesi gerektiğini ifade eder.