Mahkeme, çocuk olan sanığın kenevir ekiminden suçlu olduğuna karar verdi. Sanık, 2313 sayılı Kanunun 23/son, TCK\"nın 31/3, 62, 50, 52/4. maddelerine göre mahkum edildi. Kararda, yapılan yargılamanın sonucuyla sanığın suçunun sübutu kabul edildi. Cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınarak verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediği belirtildi. Ancak, 5739 sayılı kanunun 4. maddesi ile TCK’nın 50/6. maddesinde yer alan “yaptırımın” ibaresinin “tedbirin” olarak değiştirildiği ve 5275 sayılı Kanunun 106/10. maddesinin yürürlükten kaldırıldığı, yine 5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesi uyarınca çocuklar hakkında verilen para cezalarının hapis cezasına çevrilemeyeceği göz önüne alınmadan yazılı şekilde uygulama yapıldığı için hüküm bozuldu. Daha sonra hükmün 7. fıkrasının karardan çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanması kararı verildi. Kanun maddeleri: 2313 sayılı kanunun 23/son maddesi, TCK'nın 31/3, 62, 50, 52/4. maddeleri, 5739 sayılı kanunun 4. maddesi, 5275 sayılı kanunun