Sanık kenevir ekimi suçundan 2313 sayılı Kanunun 23/son, TCK'nın 62, 53/1, 58/6-7 ve 54. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Mahkeme, diğer sanığın suçuna iştirak ettiğine dair yeterli, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı için sanığın beraat etmesine karar vermemiş ve mahkumiyet hükmü vermiştir. Kararda, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet bulunmadığı ancak elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Bu suç için 6352 sayılı Kanun'un Geçici 2. maddesi uyarınca cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kaldırılabilmesi için sanığın 6 ay içinde zararı tamamen tazmin etmesi gerektiği hatırlatılmış ve sanığın bu madde kapsamında bir başvurusunun olup olmadığı araştırılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın kendi altsoyu dışındaki kişilere yönelik velayet hakkından yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiş fakat bu konuda herhangi bir karar verilmemiştir. Kanun maddeleri açıklandığında, 2313 sayılı Kanunun 23. Maddesi \"Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal veya ticareti\", TCK'nın 62. Maddesi \"Suça teşebbüs\", 53/1-c Maddesi \"Velayet hakkından yoksun bırakma\", 58/6-7 Maddesi \"İmha edilmek üzere el konulacak eşya\" ve 54. Maddesi \"Kısmi tahrik indirimi\"dir.