Sanığın, değişik zamanlarda birçok kişiye ait kredi kartlarından komisyon karşılığı çekim yaparak nakit para dağıtması sonucu tefecilik suçunu işlediği belirlendi. Ancak, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmadığından, mahkeme kararı temyiz edildi. Dosyanın incelenmesi sonucunda, suçun sübutu kabul edildi ve hükümde isabetsizlik görülmediği için temyiz itirazları reddedildi. Kararda, TCK'nın 241, 62, 52/2, 53/1. maddeleri uyarınca sanığa 2 yıl 1 ay hapis, 5000 TL adli para cezası ve hak yoksunluğu cezası verildi. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğine dikkat çekilerek sanığın suçunu işleme kararı alması nedeniyle suçun sübutunu kabul eden TCK'nın 43/1. Maddesi açıklandı.