Mahkeme tarafından verilen kararda, sanıkların uyuşturucu madde ticareti yaptığı suçunun sabit olduğu, bu nedenle TCK'nın 188/3, 62, 52/2-4, 53/1-3, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetlerine karar verildiği belirtiliyor. Ancak kararda, sanıkların tahliye tarihi konusunda eksiklik olduğu ve suç konusu uyuşturucu maddelerin müsaderesinin talep edilmesi halinde yerinde karar verilebileceği ifade ediliyor.
Kararda, sanıkların TCK'nın 43. maddesinin uygulanmadığı ve karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmadığı belirtiliyor. Yargılama sonucunda sanıkların suçunun sübutu kabul edilirken cezalarının azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış. Ancak TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanıkların velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmesine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle hükümler bozulmuştur ve TCK’nın 53/1-(c) bendinde yazılı olan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunlukların, kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmelerine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya