Sanık, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan 10 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ayrıca, bir yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirleri gerektiği şekilde yerine getirildiği için, dava düşmüştür. Ancak daha sonra, cezaya hükmedildikten sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilen sanık hakkında mahkumiyet kararı nedeniyle ceza infaz edilmiş sayılacağına dair kanunu yeterince gözetmeden davanın düşürülmesine karar verilmiştir. Bu nedenle, Asliye Ceza Mahkemesinin kararı, CMK'nın 309. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/1, 62, 6 ve 7. maddeleri olarak belirtilmiştir.