Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Sanık ... hakkında tefecilik suçu ve sanık ... hakkında tehdit suçu bakımından CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat
Sanık ... hakkındaki tefecilik suçu bakımından TCK"nın 241/1, 62/1, 52/1. madde ve fıkraları uyarınca mahkumiyet ve erteleme



Dosya incelendi;
Sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tehdit suçundan verilen beraat hükmü bakımından vekalet ücretine, tefecilik suçu bakımından müvekkili hakkında verilen mahkumiyet hükmüne, müşteki Hazine vekilinin ise sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasında mahkumiyetine karar verildiği, böylece yüklenen tüm suçlardan beraat etmediği nazara alınarak, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi Genel Hükümlerinin 13/5. maddesi uyarınca lehine vekalet ücreti takdiri mümkün görülmemiş ve delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
1-Sanıklar ... ve ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet ve beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tefecilik suçundan kamu davası açıldığı, Hazinenin bu suçun mağduru olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nın 233 ve 234. maddeleri gereğince kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve diğer haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiği halde, usulen dava ve duruşmalar bildirilmeden, davaya katılma ve Ceza Muhakemesi Kanununun mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağı sağlanmadan yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, müşteki Hazine vekili ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.