Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma,
görevi yaptırmamak için direnme
Hüküm : 1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
2-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hükme yönelik incelemede ;
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçu birden fazla polis memuruna karşı gerçekleşmiş bulunduğundan, sanık hakkında anılan suçtan tayin olunan cezanın TCK"nın 43/2. maddesi ile arttırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemeye gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya buludurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle temyiz incelemesine yer olmadığına, gereği merciince yapılmasına, 22.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.