Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 9. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/5691 Esas 2022/9908 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/5691 Esas 2022/9908 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/5691 Esas 2022/9908 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 9. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2022/5691

KARAR NO : 2022/9908

KARAR TARİHİ : 03.11.2022

9. Ceza Dairesi         2022/5691 E.  ,  2022/9908 K.


    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...' yönelik), sarkıntılık suretityle çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...'e yönelik)
    HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine (mağdur sayısınca)

    İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    5271 sayılı CMK'nın 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” ve aynı Kanunun 210. maddesinin birinci fıkrasında ise “Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez” hükümlerine yer verilmiş olup, bu kapsamda ilk derece mahkemesince aynı zamanda olayın tek tanığı konumunda bulunan mağdurelerin maddi hakikatın ortaya çıkarılması açısından duruşmaya getirilerek iddiaya konu hususlarla ilgili dinlenip, bu mümkün olmadığı takdirde soruşturma evresinde verdikleri görüntülü ifade CD’sinin duruşmada taraflarla birlikte izlenerek beyanlarının alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken duruşmada dinlenmeyen mağdurelerin çocuk izlem merkezinde alınan görüntülü ifade CD’leri de izlenmeksizin yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.