Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/5652 Esas 2021/1886 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/5652 Esas 2021/1886 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/5652 Esas 2021/1886 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 10. Hukuk Dairesi

ESAS NO : 2020/5652

KARAR NO : 2021/1886

KARAR TARİHİ : 22.02.2021

10. Hukuk Dairesi         2020/5652 E.  ,  2021/1886 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkemesi :İş Mahkemesi


    Dava hizmet tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün davalı Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    İnceleme konusu dosyada; Davacı 27/09/2002-03/09/2011 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde çalıştığının tespitini talep etmiş, Mahkemece davanın kısmen kabulüne, davacının 15.01.2003-05.07.2010 tarihleri arasında 2691 gün, 11.12.2010 – 03.09.2011 tarihleri arasında 262 gün olmak üzere toplam 2953 gün çalıştığınn tespitine, davacının 01.01.2008 tarihinden önceki çalışma süresinin sadece prim ödeme gün sayısına dahil edilerek sigortalılık süresinin başlangıcının ise 18 yaşını doldurduğu 01.01.2008 tarihi olarak esas alınması gerektiğine karar verilmiştir. Davanın kısmen kabulüne ilişkin önceki karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 25.05.2017 tarihli ilamıyla; ihtilaflı dönemin tamamında kayıtlı bordro tanıkları ile komşu iş yeri tanıkları tespit edilerek dinlenilmesi, davacının talep ettiği dönemde öğrenci olup olmadığının araştırılması, iş yerinin iç ve dış lastik imalatı iş yeri olduğu göz önünde bulundurularak davacı yaşındaki bir kız çocuğunun bu iş yerinde sekreter olarak veya fatura ve tahsilat işinde çalışıp çalışamayacağının belirlenmesi yönlerinden bozulmuş olup, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davacının 11.05.2007-05.07.2010 ve 11.12.2010 – 03.09.2011 tarihleri arasında çalıştığınn tespitine, davacının 01.01.2008 tarihinden önceki çalışma süresinin sadece prim ödeme gün sayısına dahil edilerek sigortalılık süresinin başlangıcının ise 18 yaşını doldurduğu 01.01.2008 tarihi olarak esas alınması gerektiğine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
    09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında da açıkça vurgulandığı üzere, bir Mahkemenin Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda; Mahkeme yönünden o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine bozma kararında açıklanan hukuki esaslar çerçevesinde hüküm kurmak yükümlülüğü doğar.
    Somut dosyada bozma gereği yerine getirilmeden hüküm kurulmuş olduğundan, hüküm eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır.
    Dosya içerisinde bulunan bilgi ve belgelerden davalı iş yerine ilişkin dönem bordrolarının celp edildiği görülmektedir. Mahkemece bordro tanığı dinlenilmesine ilişkin bozma gerekçesi yerine getirilmeden hüküm kurulması isabetli değildir. Bu itibarla, kabule konu dönemde bordroda kayıtlı çalışanlardan, mahkemece kanaat edinmeye yetecek kadarı tanık sıfatıyla dinlenilmeli, elde edilecek sonuç ve tüm dosya kapsamı değerlendirilmek suretiyle karar verilmelidir.
    Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.