Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 100 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması nedeni ile maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde açığa çıkması bakımından, Vergi tekniği raporunda kredi kartından komisyon karşılığı çekim yaptığı belirtilen kişilerin tanık olarak dinlenilmesi ve sanığın kredi kartı POS tefeciliği yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılmasından sonra hasıl olacak sonuca göre bir karara varılması gerekirken, eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin bildirilmesine karar verilmesi,
b) Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının Resmi Gazete"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
c) Vergi Tekniği Raporuna göre en son işlem tarihinin Kasım 2009 olması nedeni ile suç tarihinin 2009 yılı Kasım ayı olarak kabulü ile suç tarihinin gerekçeli karar başlığında ""01/01/2009" olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
d) Kendisini vekille temsil ettiren katılan kurum yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.